به باور ناظران، سفر ترامپ به عربستان می‌تواند نتایج مالی بسیاری به دنبال داشته باشد؛ هر چند رهبران دو کشور درباره بسیاری از مسائل از ایران تا شام و فلسطین نقطه نظرهای متفاوتی دارند و حتی در باب بهای نفت نتوانستند به اشتراک نظر دست یابند. با این همه، سفر ترامپ به ریاض می‌تواند نقطه آغازین سرمایه‌گذاری‌های مشترک دو کشور قمداد شود.

به باور ناظران خواسته متفاوت تهران و واشنگتن موجب شده تا فرایند رایزنی ها پیچیده تر از گذشته شود، از همین رو سناریوهای متفاوتی درباره اینده گفت و گوها مطرح شده، از توافق موقت گرفته تا به بن رسیدن گفت و گوهایی که می تواند اینده منطقه را تحت تاثیر قرار دهد.

منابعی گزارش داده‌اند که ترامپ ممکن است با احمد الشرع، رئیس‌جمهور جدید سوریه دیدار کند. این اقدام بدون شک نگرانی‌هایی را در اسرائیل و سراسر منطقه برخواهد انگیخت.

به باور گروهی از ناظران، یکی از مهم ترین دلایل حمایت کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از رایزنی‌ها میان ایران و آمریکا،‌ دور شدن سایه هرگونه رویارویی است؛ درگیری‌هایی که می‌تواند چشم‌انداز برنامه‌های بلندمدت اقتصادی این گروه از بازیگران را به شکلی منفی تحت تاثیر قرار دهد.

به باور ناظران، اردوغان در تلاش است تا با استفاده از کارت اخوان المسلیمن نفوذش را در شرایط منطقه‌ای که به لحاظ سیاسی متحول شده افزایش دهد؛ قماری که می‌تواند برای رهبری این کشور پرهزینه باشد.

در شرایطی که دور سوم رایزنی‌ها میان هیات‌های نمایندگی ایران و آمریکا در عمان برگزار شد، تحلیل‌ها درباره نتایج حاصل از رایزنی‌ها با لحاظ کردن موانع پیش رو افزایش یافته است. گروهی بر این باورند که ترامپ به دنبال دستیابی به برجام ۲ است و از همین رو خاموش کردن صدای نئوکان‌ها را در اولویت قرار داده و گروهی دیگر از توافق سخت می‌گویند.

“ترامپ” و “زلنسکی” با هم گفت‌وگو کردند

به باور ناظران رویکرد و استراتژی ترامپ در ارتباط با متحدانش بستر را برای شکل گیری عصر تازه هسته‌ای فراهم کرده؛ عصری که در قابش نه بازیگران مخالف واشنگتن، بلکه متحدان آمریکا، کشورهایی چون بریتانیا و فرانسه برای حراست از منافع ملی‌شان رژیم اشاعه هسته‌ای را زیر پا گذاشته و از نظم حاکم عبور می‌کنند.

به گفته برخی رسانه‌های غربی، آنتون که مسئول تیم کارشناسی آمریکا در مذاکرات با ایران است آشنایی با مسائل هسته‌ای ندارد، اما سوابق او نشان می‌دهد که او در دور اول ریاست جمهوری ترامپ، در سیاست‌گذاری این کشور درباره پرونده هسته‌ای ایران نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است.

آن‌چه در ادامه می‌خوانید، تحلیلی است از چرخش‌های استراتژیک ایالات متحده از رقابت به سوی هم‌سویی با رقبای دیرینه‌اش و بازگشت احتمالی به ایده‌ای تاریخی به‌نام «کنسرت قدرت‌ها».

چالش‌های مربوط به هماهنگی و زمان‌بندی موجب تعویق مذاکرات در سطح کارشناسی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده شده‌اند که قرار بود در عمان برگزار شوند.

در شرایطی که بسیاری تصور می‌کردند ترامپ توافقی متفاوت از اوباما با ایران امضا خواهد کرد؛ گروهی از ناظران با استناد به شرایط حاکم مدعی‌اند که این احتمال بالاست که توافقی مشابه با برجام امضا شود؛ توافقی که به ادعای رادیکال‌ها، به ایران برای افزایش توان بازدارندگی‌اش فرصت بیشتری خواهد داد.