اقتصاد روسیه در دوران جنگ اوکراین و تحریم‌های غربی به‌ظاهر باثبات اما در باطن شکننده توصیف شده است. نظام اقتصادی کنونی روسیه بر پایه وفاداری سیاسی، فشار بر شهروندان و رشد غیرمولد نظامی بنا شده است. آنچه به عنوان شکوفایی نمایش داده می‌شود، در واقع ساختاری ناپایدار است که رفاه عمومی را قربانی بقای سیاسی می‌کند.

گزارش تازه وب‌سایت نشنال به تحلیل اثرات بالقوه رفع تحریم‌های نفتی ایران بر اقتصاد آمریکا و بازارهای جهانی انرژی پرداخته است. این مقاله توسط رابین میلز، مدیرعامل شرکت مشاوره انرژی قمر انرژی، نوشته شده و به بررسی مزایا و چالش‌های این اقدام در زمینه‌های ژئوپلیتیکی، اقتصادی و زیست‌محیطی می‌پردازد.

پس از دیدار دونالد ترامپ با احمد الشرع در ۱۴ مه در ریاض در جریان سفر منطقه‌ای‌اش به سه کشور عربی حوزه خلیج فارس، و اعلام تصمیم به لغو همه تحریم‌های سوریه، حملات اسرائیل به‌طور ناگهانی متوقف شده‌اند.

از سال 2008 تاکنون، چین به‌طور چشمگیری توان نظامی خود را توسعه داده و با برگزاری رزمایش‌های گسترده و بی‌سابقه در اطراف تایوان، راهبردی تهاجمی‌تر را در پیش گرفته است. برخلاف گذشته که واکنش چین به تحرکات بین‌المللی تایوان محدود بود، اکنون حتی اظهارات داخلی مقامات تایوان با پاسخ‌های نظامی جدی مواجه می‌شود. چین با استفاده از نیروی دریایی، گارد ساحلی و شبه‌نظامیان دریایی، سناریوهایی چون محاصره و قرنطینه تایوان را تمرین می‌کند و بدون هشدار قبلی، تحرکات نظامی خود را تشدید کرده است. این اقدامات، نگرانی‌ها درباره احتمال حمله به تایوان و محدودیت زمانی آمریکا و تایوان برای واکنش را به‌شدت افزایش داده است.

چین در تلاش است تا با توسعه سریع قدرت نظامی و همکاری نزدیک با روسیه، بازدارندگی گسترده آمریکا در منطقه هند و اقیانوس آرام را به چالش بکشد. این اقدام‌ها شامل تقویت تسلیحات هسته‌ای، جنگ‌های سایبری و مانورهای نظامی مشترک است. آمریکا و متحدانش باید با افزایش همکاری‌های امنیتی، مقابله با عملیات خاکستری چین و تقویت توان دفاعی منطقه‌ای، نقش خود را حفظ کنند و از تضعیف نفوذ خود جلوگیری نمایند.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، طبق گفته مقامات آگاه، تهدید کرده که با حمله به تأسیسات اصلی غنی‌سازی هسته‌ای ایران مذاکرات غیرمستقیم تهران و واشنگتن را برهم بزند، الگویی واحد و البته تکراری که در چند سال اخیر همواره از سوی او برای تخریب روند دیپلماسی به کار گرفته شده است.

ترامپ عصر یکشنبه درست پیش از آن‌که سوار هواپیمای ایر فورس وان شود تا از باشگاه گلفش در نیوجرسی سفری کوتاه به واشنگتن داشته باشد، به خبرنگاران گفت: «نمی‌دانم چه بلایی سر پوتین آمده»، چند ساعت بعد، او در پستی درباره رهبر روسیه نوشت: «او کاملاً دیوانه شده است.» انتقادات ترامپ از پوتین اما تاکنون منجر به حرکتی عملی نشده است.

بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید باعث رقابت کشورهای عرب خلیج فارس برای تعریف مجدد جایگاه خود در آمریکا شده است. عربستان سعودی و امارات متحده میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری در حوزه‌های فناوری و انرژی پاک در آمریکا متعهد شده‌اند تا نقش خود را فراتر از مصرف‌کننده امنیت صرف، به بازیگر کلیدی در اقتصاد و فناوری جهانی تبدیل کنند. این تغییر راهبردی، حاصل رشد درآمدهای نفتی، رقابت‌های ژئوپلیتیکی و تغییرات در فضای سیاسی و اقتصادی آمریکا است. کشورهای خلیج فارس با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های عظیم، قصد دارند در تعیین قواعد جهانی اقتصاد و نوآوری سهم داشته باشند و امنیت ملی را به مفهومی فراتر از حوزه نظامی گسترش دهند. این سرمایه‌گذاری‌ها همچنین فرصت‌های شغلی در آمریکا ایجاد کرده و روابط دوطرفه را تقویت می‌کنند.

ترامپ در سفر چهار روزه‌اش به خلیج‌فارس، روابط اقتصادی و امنیتی گسترده‌ای با عربستان، قطر و امارات را اجرایی کرد، اما موضوع عادی‌سازی روابط با اسرائیل را به تعویق انداخت و تحریم‌های سوریه را لغو کرد. علی‌رغم وعده‌های میلیاردی، تحقق قراردادها و حمایت آمریکا از برنامه‌های هسته‌ای و دفاعی عربستان هنوز نامشخص است. از همین رو، به ادعای ناظران، این سفر بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت و چالش‌های اقتصادی و سیاسی همچنان پابرجا باقی مانده‌اند.

با معیارهای رایج در واشنگتن، به گفته کارشناسان فساد سیاسی، دولت ترامپ با وجود عمر کوتاهش، نامزد اصلی عنوان وقیحانه‌ترین استفاده شخصی از مقام دولتی در تاریخ آمریکاست، شاید حتی فراتر از رسوایی‌های معروفی مثل «تی‌پات دوم»، واترگیت، و دیگر جنجال‌های تاریخی.

ترامپ بسیار زودرنج است، وفاداری به اسرائیل را شرط بقای سیاسی خود نمی‌داند، و اگر لازم بداند، آماده است در برابر اسرائیل، لابی آن، و حتی افراد وفادار به اسرائیل در دولت خودش بایستد.

سفر دونالد ترامپ به خلیج فارس بدون حضور در اسرائیل، نشانه‌ای از تمرکز جدید آمریکا بر شراکت راهبردی با کشورهای عربی و تغییر بنیادین در سیاست خارجی آن است. او با تأکید بر منافع اقتصادی، به دنبال توافق هسته‌ای با ایران و احیای توافق‌نامه‌های ابراهیم است. همچنین تصمیم آمریکا برای لغو تحریم‌های سوریه و تقویت همکاری‌های فناورانه و انرژی‌محور با کشورهای خلیج فارس، تحولات ژئوپلیتیکی مهمی را رقم زده است.