علیرضا عباسی در گفت‌وگو با آرانیوز تسنیم در مشهد، اظهار داشت: نزدیک به دو دهه است که فوتبال مشهد روی خوش ندیده است و تیم‌های این استان تنها پس از دو یا 3 سال حضور در لیگ برتر، بیشتر به دلیل مشکلات مالی و سوء مدیریت رو به نابودی رفتند. ابومسلم خراسان یکی از این تیم‌ها است، سال‌ها فوتبال شمال شرق کشور را با ابومسلم می‌شناختیم. خداداد عزیزی، اسطوره این دیار است که در سال 1996 به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شد.
وی عنوان کرد: شهر مشهد نیز همانند دیگر نقاط کشور سرشار از استعدادهای ناب فوتبالی است. ابومسلم را هم همین فوتبال دوستان در سال 1349 بنا کردند؛ تیمی با بیش از نیم قرن قدمت، تیم‌هایی چون پیام مشهد، سیاه‌جامگان، پدیده و شهر خوردرو از دیگر تیم‌های مطرح استان مشهد بودن که متأسفانه دیگر نامی از آنها برده نمی‌شود و به نوعی فوتبال مشهد رو به فراموشی است.
استعدادیاب فوتبال و فوتسال محلات کم‌برخوردار کشور اظهار کرد: استان خراسان رضوی با تیم هایی چون علم و ادب و فرش آرا، بازیکنانی چون حسین طیبی و اساتید نام آشنایی چون علیرضا نقیبی مدرس AFC و فدراسیون فوتبال ، همیشه در فوتسال کشور بر سر زبان‌ها بوده است. در مفهوم استعدادیابی باید بدانیم پنج عامل تکنیک، تاکتیک، آمادگی جسمانی، شیوه زندگی و روانشناختی را به عنوان عوامل استعدادیابی در بازیکنان فوتبال و فوتسال می‌توان معرفی کرد. از سرعت به عنوان یک کیفیت و فاکتور مهم که موجب تمایز بازیکنان بزرگ از بازیکنان خوب می‌شود می‌توان نام برد، لذا اگر بازیکنی فاقد سرعت باشد، بهتر است این بازیکن دارای تکنیک فوق العاده و استثنایی در پاس دادن، دریافت کردن و دریبل کردن توپ باشد.
وی خاطرنشان کرد: از زمانی که به‌عنوان استعدادیاب فوتبال و فوتسال در شهرستان‌های کم‌برخوردار فعالیت می‌کنم به کرار دیدم نوجوانانی که سرشار از توانایی و پتانسیل هستند و می‌توانند آینده فوتبالی کشور را رقم بزنند. در آخرین طرح استعدادیابی کل کشور که در مهرماه امسال به میزبانی تهران در اردوگاه بین‌المللی شهید باهنر برگزار شد، تیم‌های گمنام کهگیلویه و بویراحمد به مقام قهرمانی دست یافتند، در صورتی که همه انتظار داشتند تیم‌های تهران، اصفهان و یا مشهد به این عنوان دست پیدا کنند.
استعدادیاب فوتبال و فوتسال محلات کم‌برخوردار کشور خاطرنشان کرد: موفقیت در ورزش قهرمانی در گروی استعداد ذاتی مناسب، شرایط روانی مطلوب و تسلط بر مهارت‌های تکنیکی است؛ به گفته بسیاری از مربیان و صاحب‌نظران از بین این عوامل، استعدادیابی ذاتی یا مادر زادی در اولویت و یکی از مهمترین عوامل در زمینه ورزش قهرمانی است.
وی عنوان کرد: متاسفانه در کشور ایران نه طرح اجرایی برای استعدادیابی وجود دارد و نه دستگاه معینی به صورت جدی به استعدادیابی می‌پردازد. همچنین بین دستگاه‌های مختلف در زمینه استعدادیابی هماهنگی وجود ندارد و در این مورد پاره ای از دستگاه‌ها به صورت جداگانه، فعالیت‌های پراکنده ای را انجام می‌دهند و یا کلا افراد غیر متخصص در حال برگزاری مسابقات استعدادیابی و کشف آن هستند. با توجه به زمینه فعالیت و همکاریم با کشورهای صاحب نام دنیا از جمله اسپانیا آنها با پیشرفته‌ترین روش‌های روز و با در نظر گرفتن شرایط آناتومی و فیزیولوژیکی کودکان در یک مرکز کاملاً حرفه‌ای در بازه زمانی 6 تا 9 سال فعالیت می‌کنند و خانواده ها این اعتماد را دارند که کودکانشان به بهترین و مناسب‌ترین رشته راه پیدا خواهد کرد، در صورتی‌که در ایران در حوزه استعدادیابی با خلأ روبه‌رو هستیم.
