به گزارش آرانیوز، مینی سریال «روز بلوا» در هفتههای اخیر در شبکه نمایش خانگی منتشر شد و برخلاف سریالهای ساخته شده پرهیاهو اما عاری از محتوای استاندارد شبکه نمایش خانگی با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شده است. این فیلم سینمایی که در قالب مینیسریال در شبکه نمایش خانگی عرضه شده یکی از بحثانگیزترین آثاری محسوب میشود که مخاطبان نگاه ویژهای به محتواهای آن، با توجه به رخدادهای سیاسی چند سال اخیر دارند.
در حالیکه «روزبلوا» حین برگزاری جشنواره فجر با بیمهریهای فراوانی مواجه شد اما بر اساس آمارهای رسمی از زمان توزیع قسمت اول با استقبال بسیار قابل اعتنای مخاطبان مواجه شد. به این بهانه با «بهروز شعیبی» کارگردان کمحاشیه اما جنجالی این مینیسریال درباره حواشی سالهای اخیر آثارش به گفتوگو نشستیم.
من به عنوان بهروز شعیبی مستقل از اینکه در این مصاحبه تلاش میکنید که من کدام «ور» یا طرف سیاسی دارم یا نه، با یک جمله صریح میتوانم پاسخ شما را بدهم. من برآمده از جامعه و مردم همین سرزمین هستم و در فیلمهایمان پچپچها و گفتوگوهای مردم را تصویر میکنم.
* «سیانور» یکی از عاشقانههای تاریخی منحصر به فرد سالهای اخیر سینمای ایران است که به عنوان مخاطب عشق سینما آن را بسیار پسندیدم و چندبار تماشای فیلم طی سالهای اخیر حاکی از این است فیلم مشمول مرور زمان نشده، در مقدمه راجع به این فیلم و انکار سیستمی و رسانهای آن صحبت کنیم. روند نادیده گرفته شدن «بهروز شعیبی» و آثار شاخصی که طی این سالها ساخته ریشه در ساختن سیانور دارد؟
فیلمنامه «سیانور» به مدت دوسال در دفتر اغلب تهیهکنندگان در حال چرخیدن بود تا اینکه پس از سریال «پردهنشین» با آقای «سید محمود رضوی» درباره اینکه پروژه بعدی ما چه باشد گفت و گو میکردیم و به آقای رضوی اصرار کردم که تاریخ معاصر کار کنیم، در شرایطی این پیشنهاد را دادم که فیلمنامهای نداشتیم.
آقای رضوی تقریبا یک ربع بعد از این دیالوگ گفت فیلمنامه خوبی مسعود احمدیان به من داده و پس از کمی جستجو فیلمنامه را توی دفتر پیدا کرد و به من داد و خواندم. وقتی فیلمنامه را خواندم به آقای رضوی گفتم اجازه بدهید من کمی راجع فیلمنامه مطالعه کنم، چون آن مقطع تاریخی و مناسبات مربوط به آن را اصلا نمیشناختم.
ماجرا را خیلی ساده توضیح دادم چون برخی دوستان فکر میکنند برخی آثار مثل «سیانور» با الزام ارگانی و سفارش از بالا ساخته میشود که با طراحی دراز مدت سینمایی همراه با هدایت اتاق فکری ساخته میشود.
*جالب بود، چون برخی تصور میکنند چنین آثاری با طراحی قبلی ساخته میشود.
اصلا اینطوری نیست، چون سریال «پردهنشین» هم به همین صورت ساخته شد. این سریال توسط آقای عبدالرسول گلبن نوشته شده بود و مدتی طولانی در تلویزیون بود و پروژه ساخت آن پیش نمیرفت. برگردم به «سیانور» که با خواندن فیلمنامه مطالعات وسیعی را درباره «سازمان مجاهدین خلق» آغاز کردم و با انگیزهای که داشتم بیشتر علاقهمند شدم و به محمود(رضوی) گفتم که این فیلمنامه خیلی خوب است، بیا این فیلم را کار کنیم و آقای رضوی مردانه ایستاد تا کار به تولید برسد و از همه توانش استفاده کرد تا به سمت ساخت برویم و با آقای مسعود احمدیان فیلمنامه را بازنویسی کردیم و در این حین با آقایان لطفالله میثمی و عزتشاهی و ... گفتوگو کردیم و به تعریف سینمایی خودمان از آن دوره رسیدیم.