به گزارش آرانیوز همچنین دو مناظره بسیار مهم برگزار شده و چهره‌های شاخص حوزه‌های مختلف از تیلور سوئیفت گرفته تا هالک هوگان، برای حمایت از نامزد مورد نظر خود به میدان آمده‌اند. اما هنوز دقیقا مشخص نیست آمریکایی‌ها در انتخابات پنجم نوامبر قصد دارند چه کسی را به عنوان رئیس‌جمهوری بعدی خود انتخاب کنند. در‌حالی‌که تا زمان برگزاری یکی از پرتنش‌ترین رقابت‌ها برای تصاحب کاخ سفید در تاریخ سیاسی مدرن آمریکا فقط سه روز باقی مانده است، به نظر می‌رسد کامالا هریس و دونالد ترامپ در دو کفه یک ترازو برابر و متوقف مانده‌اند؛ توقفی که یا نشانه یک شکاف سیاسی اساسی در ایالات متحده و شکل‌گرفتن جامعه‌ای به‌شدت دوقطبی است یا از خطایی بزرگ در نظرسنجی‌ها خبر می‌دهد و نتیجه را فقط رأی‌گیری پنجم نوامبر مشخص خواهد کرد. نتایج نظرسنجی‌های مختلف حاکی از آن است که کامالا هریس و دونالد ترامپ نسبت به یکدیگر کاملا در موقعیت ۵۰-۵۰ قرار دارند
برای مثال طبق نظرسنجی فایننشال‌تایمز، هریس در سطح ملی یک درصد نسبت به ترامپ برتری دارد، اما رأی‌گیری ملی در انتخابات ریاست‌جمهوری به‌هیچ‌وجه تعیین‌کننده نیست؛ زیرا برنده در مجمع الکترال تعیین می‌شود. همان‌طور که در سال ۲۰۱۶ نیز هیلاری کلینتون در سطح ملی آرای بسیار بیشتری از ترامپ به دست آورد، اما در نهایت آرای ایالت‌های نوسانی و کلیدی موجب شد ترامپ به کاخ سفید برود. رقابت در ایالت‌های کلیدی بسیار تنگاتنگ است. ترامپ با تکیه بر افزایشی اندک یا حاشیه‌ای در نظرسنجی‌ها توانسته است در شش ایالت از هفت ایالت نوسانی پیشتاز باشد، اما چهار مورد از این برتری‌ها زیر نیم‌درصد است و به‌راحتی می‌تواند خطای نظرسنجی باشد. به نوشته ایندیپندنت و به گزارش فایننشال‌تایمز، تعیین‌کنند‌ه‌ترین ایالت پنسیلوانیاست که پرجمعیت‌ترین ایالت نوسانی به حساب می‌آید و بیشترین تعداد آرای مجمع الکترال را دارد. هر دو حزب در ماه‌های اخیر بیشترین انرژی خود را برای اقناع رأی‌دهندگان در پنسیلوانیا صرف کرده‌اند و در مجموع ۳۸۸ میلیون دلار فقط برای تبلیغات انتخاباتی در این ایالات هزینه شده است.
با وجود این، پنسیلوانیا برای ترامپ و هریس همچنان حکم لبه چاقو را دارد و طبق مدل‌های پیش‌بینی، هر نامزدی که در پنسیلوانیا برنده شود، تقریبا ۹۰ درصد شانس دارد پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری باشد. فایننشال‌ریویو نوشته جای تعجب نیست که مدل‌های نظرسنجی هم این رقابت را به چشم یک فرصت طلایی می‌بینند. مثلا سه پیش‌بینی‌کننده برجسته شامل سیلور‌بولتن، اکونومیست و فایوترتی‌ایت همگی ترامپ را رئیس‌جمهوری ۵۳درصدی معرفی کرده‌اند. بر‌اساس داده‌های تحلیل‌شده فایننشال‌تایمز، پلفرم‌های شرط‌بندی و پیش‌بینی هم احتمال پیروزی ترامپ را حدود ۶۰ درصد می‌دانند، اما این بازار‌ها نیز تحت تأثیر تعداد کمی از معامله‌گران بزرگ قرار گرفته‌اند.
نگاهی به ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰
در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰، ترامپ در نظرسنجی‌های ملی پیش از انتخابات از هیلاری کلینتون و جو بایدن، دو رقیبش، با اختلاف زیادی عقب بود، اما در هر دو مورد از نظرسنجی‌های ملی بهتر عمل کرد. امسال هم او در سطح ملی با اختلاف بسیار کمتری عقب است. کارزار هریس خوش‌بین است که با دست‌کم نگرفتن محبوبیت ترامپ و افزایش تلاش‌ها در ایالت‌های سرنوشت‌ساز، پیروز شود. کلینتون سال ۲۰۱۶ در ایالت ویسکانسین فعالیت کمتری کرد و آن ایالت را با اختلاف کمی از دست داد. هریس همچنین امیدوار است نظرسنجی‌ها که در گذشته حمایت جمهوری‌خواهان را دست‌کم گرفته بودند، اکنون آن را بیش‌ازحد برآورد کرده باشند؛ همان‌طور‌که در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۲ اتفاق افتاد و دموکرات‌ها عملکردی بهتر از پیش‌بینی‌ها داشتند. هریس با اتخاذ راهبردی متفاوت از هیلاری کلینتون و جو بایدن، به افراد میانه‌رو یا کسانی که بین دو طیف سیاسی قرار دارند، بیشتر توجه دارد و می‌کوشد آرای خاکستری را به‌نفع خود کند.
او مانند کلینتون بر پتانسیل تاریخ‌ساز‌شدن به عنوان اولین رئیس‌جمهور زن آمریکا تأکید نکرده است، مانند بایدن حامی برنامه‌های کلان و پرهزینه دولتی در حوزه اقتصاد نیست و از سوی دیگر، نسبت به بایدن و کلینتون موضع سخت‌تری در قبال مهاجران اتخاذ کرده است تا به این شکل یکی از اصلی‌ترین شعار‌های انتخاباتی ترامپ را خنثی کند. اما موضوع برجسته در این انتخابات، اقتصاد داخلی آمریکا، به‌ویژه تورم و هزینه‌های بالای زندگی است که در نظرسنجی‌های یک سال گذشته همواره مهم‌ترین دغدغه رأی‌دهندگان معرفی شده است.
برتری ترامپ نسبت به هریس هم در همین حوزه است و در نظرسنجی‌های دانشگاه میشیگان از هریس پیشی گرفته است. تاکنون بیش از ۴۰ میلیون آمریکایی -معادل حدود یک‌چهارم کل رأی‌ها- از طریق طرح‌های پستی و رأی‌گیری زودهنگام رأیشان را به صندوق انداخته‌اند. اما این عدد بسیار کمتر از انتخابات سال ۲۰۲۰ است که دموکرات‌ها در آن برنده شدند. در ایالت‌هایی که داده‌ها را ارائه می‌دهند، ۴۰ درصد از آرای اولیه را شهروندان دموکراتی که برای رأی دادن ثبت‌نام کرده‌اند و ۳۶ درصد را هم شهروندان جمهوری‌خواه به صندوق انداخته‌اند، اما کارشناسان انتخابات هشدار می‌دهند که با این نتایج اولیه، به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان نتیجه نهایی را پیش‌بینی کرد.
هزینه کمپین‌ها
بر اساس تجزیه‌وتحلیل فایننشال‌تایمز از پرونده‌های مالی، این رقابت گران‌ترین مبارزه انتخاباتی ریاست‌جمهوری در یک کشور در طول تاریخ خواهد بود و در مجموع ۳.۸ میلیارد دلار فقط تا اواسط اکتبر برای آن جمع‌آوری شده بود که همچنان در حال افزایش است. دموکرات‌ها، از‌جمله گروه‌های طرفدار بایدن و هریس، از ابتدای سال ۲۰۲۳ تاکنون ۲.۱۵ میلیارد دلار در مقابل ۱.۶۸ میلیارد دلار طرفداران ترامپ برای تبلیغات انتخاباتی پول جمع کرده‌اند.
دموکرات‌ها موجی بی‌سابقه از حمایت‌های مالی کوچک را هم پذیرا بوده‌اند، به‌ویژه پس از آنکه هریس در تابستان جایگزین بایدن شد. هریس برای تبلیغات در ایالت‌های نوسانی نیز بیشتر از ترامپ هزینه کرده است و این آگهی‌ها در فاصله سه روز مانده به انتخابات همچنان در حال گسترش در سراسر ایالات متحده‌اند. تا اواسط اکتبر، علاوه بر مبالغی که به حساب سازمان‌های حزبی واریز شد، هریس ۲۶۱ میلیون دلار پول نقد داشت و گروه‌های حامی ترامپ نیز حدود ۲۴۱ میلیون دلار پول نقد در اختیار داشتند. این در حالی است که هر دو گروه همچنان در حال جمع‌آوری سرمایه‌اند تا برای خرج‌کردن در سه روز آخر دست بازتری داشته باشند.
حضور ترامپ و هریس در ویسکانسین
فقط سه روز دیگر باقی مانده و کامالا هریس و دونالد ترامپ، دو رقیب دموکرات و جمهوری‌خواه این انتخابات، تمرکز خود را بر هفت ایالت چرخشی گذاشته‌اند و در تازه‌ترین سفر‌های خود به شهر حساس میلواکی در ایالت ویسکانسین رفته‌اند. به گزارش آسوشیتدپرس، تجمع‌های انتخاباتی دو نامزد در میلواکی فقط حدود ۱۱ کیلومتر از یکدیگر فاصله داشت. میلواکی دارای بیشترین تعداد دموکرات در ایالت ویسکانسین است، اما ساکنان حومه این شهر اغلب جمهوری‌خواه هستند. از ویسکانسین و شش ایالت شامل نوادا، آریزونا، جورجیا، میشیگان، کارولینای شمالی و پنسیلوانیا به عنوان ایالت‌های چرخشی یا میدان نبرد یاد می‌شود و این ایالت‌ها به دلیل آرای نزدیک دو رقیب، نقشی سرنوشت‌ساز در راهیابی یکی از نامزد‌ها به کاخ سفید دارند.
دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ با اندکی اختلاف در ایالت ویسکانسین برنده شد، اما در سال ۲۰۲۰ در این ایالت شکست خورد. از آنجا که یکی از دلایل ناکامی او در راهیابی دوباره به کاخ سفید، افزایش رأی دموکرات‌ها در میلواکی و کاهش رأی او در حومه این شهر عنوان شد، گفته می‌شود او در این دوره بر کسب آرا از حومه میلواکی متمرکز شده است.
