به باور ناظران پادشاهیهای خلیج فارس فارغ از رویکرد محتاطانهای که در ارتباط با تحولات سوریه دارند، تلاش میکنند تا در آینده شام پسااسد سهمی جدی داشته باشند
تحولات ژئوپلیتیکی پیچیده، از سقوط نظام اسد و رقابت قدرتها در خاورمیانه تا تشدید تنشهای چین، روسیه و آمریکا، چشمانداز جهانی را بحرانیتر کرده است. سیاستهای ترامپ، از جنگ اقتصادی با چین تا فشار بر اوکراین برای توافق با روسیه، نظم جهانی را به چالش میکشد.
در آستانه بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید گمانهزنیها در باب استراتژی خاورمیانهای دولت دوم او افزایش یافته است، بالاخص در شرایطی که به واسطه جنگ یکساله اسرائیل با محور مقاومت، پویایی منطقه در قیاس با چهار سال گذشته تغییر کرده و همزمان خواستههای پادشاهیها نیز از متحد سنتیشان آمریکا متفاوت از گذشته است.
یک اندیشکده اروپایی به مذاکرات احتمالی میان ایران و آمریکا پرداخته و به ۵ دلیل اشاره میکند که مذاکره با دونالد ترامپ، رئیس جمهور جدید ایالات متحده را برای جمهوری اسلامی ایران سخت میکن
در شرایطی که حملات حوثیها به اسرائیل تشدید میشود، ناظران با استناد به چالشهای حاکم بر ساختار اطلاعلاتی تلآویو بر این باورند که رویارویی اسرائیل با این گروه نتیجه بخش نخواهد بود و صرفا به جنگ فرسایشی و پرهزینه برای اسرائیل تبدیل خواهد شد.
اشتباهات گذشته آنکارا در سوریه به این معنا نیست که اردوغان اکنون شکست خواهد خورد، اما زود است که ترکیه را پیروز اعلام کنیم.
این توافق همکاری که طرفین مدتها منتظر آن بودهاند، روابط بین دو کشور را برای بیست سال آینده تنظیم خواهد کرد.
ایران بهتازگی نزدیک به ۳میلیون بشکه نفت از یک انبار ذخیرهسازی در چین به بازار عرضه کرده است. این نفت بخشی از ۲۵میلیون بشکهای است که ایران در سال ۲۰۱۸، پیش از اعمال تحریمهای دولت ترامپ، به چین ارسال کرده بود. ادعا شده چینیها بهتنهایی حدود یکمیلیارد دلار از ایران بابت هزینه ذخیرهسازی این نفت در طول چند سال اخیر دریافت میکنند.
به ادعای ناظران خیز ترامپ برای نفوذ در سومالیلند؛ منطقهای استراتژیک در نزدیکی عربستان که میتوان از آن برای هدف قرار دادن حوثیها استفاده کرد، به گزارهای قابل تامل تبدیل شده و از منظر بسیاری از ناظران میتواند برای واشنگتن و متحدانش هزینههایی داشته باشد؛ چرا که تلاشهای آمریکا میتواند معادلات را برخلاف خواست مصر و ترکیه تغییر داده و همزمان به رقابتهای این کشور با چین دامن بزند.
ایران باید در مسیر مشابه چین گام بردارد و روابط خود را با جهان خارج بهبود بخشد، نسخهای ایرانی از «اصلاحات و درهای باز» را اجرا کند، روابط خود را با کشورهای همسایه تسهیل کند و تأثیر ایدئولوژی را بر دیپلماسی خود کاهش دهد