متحدان مادورو اکنون در مقابل افزایش حضور نظامی آمریکا که به گفته ترامپ با هدف سرنگونی نیکولاس مادورو انجام میشود، چیزی بیش از «حمایت لفظی» به رهبر ونزوئلا ارائه نکردهاند.
سناریوهای پیشروی مادورو در مقابل ترامپ و نظامیسازی کارائیب، چیست؟
در هفتههای اخیر، معادلات سیاسی و امنیتی در آمریکای لاتین وارد مرحلهای شده که از دید بسیاری از محافل سیاسی، نظامی و رسانهای نشانهای آشکار از امکان آغاز یک بحران بزرگ جدید است؛ بحرانی که محور آن تقابل شتابگرفته ایالات متحده و دولت نیکولاس مادورو در ونزوئلا است
دونالد ترامپ روز گذشته در پستی در شبکههای اجتماعی نوشت: «به همه خطوط هوایی، خلبانان، قاچاقچیان مواد مخدر و قاچاقچیان انسان: لطفاً حریم هوایی ونزوئلا و اطراف آن را کاملاً بسته در نظر بگیرید.»
توافق عربستان و پاکستان بازتابی از تمایل به تعامل با شرکای جدید و بازتعریف مفهوم امنیت است. امنیتی که نه صرفاً توسط قدرتهای غربی تأمین شود، بلکه بهصورت مشترک توسط بازیگران منطقهای ساخته شود.
پس از تهدید تازه دونالد ترامپ، آسمان ونزوئلا خالی شد و پروازها به این کشور نفتخیز متوقف گردید. رئیسجمهور پیشین آمریکا اعلام کرد حریم هوایی ونزوئلا و مناطق پیرامونی آن «به طور کامل بسته» تلقی شود، اقدامی که نگرانیها درباره احتمال مداخله نظامی واشنگتن در کاراکاس را افزایش داد.
برای کرملین، ایران تنها یکی از مسیرهای پروژههای منطقهای است. اما برای ایران، روسیه به شریکی ضروری تبدیل شده است.
شورای امنیت روز ۱۷ نوامبر با ۱۳ رای مثبت و آرای ممتنع روسیه و چین قطعنامه آمریکایی حمایت از طرح غزه ترامپ را تصویب کرد. بر اساس این قطعنامه یک نیروی حفاظتی بینالمللی در غزه مستقر خواهد شد و ۵۰ میلیارد دلار سرمایه برای بازسازی غزه تامین میشود.
محمود شوری، تحلیلگر مسائل اوراسیا گفت: جنگ بین روسیه و اروپا است و عملا طرف اصلی این جنگ اروپاییها هستند و به همین دلیل هم است که اروپاییها بیشترین نگرانی را نسبت به این موضوع دارند.
مقامات اوکراینی و اروپایی پیشنهادی متقابل با هدف ایجاد تغییراتی در طرح ترامپ برای پایان جنگ ارائه کرده و امیدوارند که واشنگتن با آن موافقت کند
مشخصترین دستاورد -و اولویت اصلی- سفر بن سلمان به واشنگتن، احیای شخصیت او به عنوان یک شریک امنیتی ارزشمند ایالات متحده بود.