به گزارش آرانیوز، وبگاه اویل پرایس با انتشار یادداشتی مدعی شد: در ماه مه 2023، عراق از پروژه "جاده توسعه" به ارزش 17 میلیارد دلار و به طول 1200 کیلومتر، که یک خط ریلی و جاده‌ای از بندر جدید الفاو در جنوب عراق به ترکیه می‌رسد، رونمایی کرد.
این پروژه به عنوان یک کریدور تجاری برای آینده، آسیا و اروپا را به هم متصل می‌کند؛ گزاره‌ای فراتر از احیا و بازسازی زیرساخت‌های قدیمی عراق که هدف آن بهره‌برداری از موقعیت جغرافیایی این کشور به‌عنوان یک کریدور تجاری برای حل چندین مشکل پیچیده است؛ مشکلاتی چون بیکاری، فساد، زیرساخت‌های قدیمی و وابستگی بیش از حد به هیدروکربن‌ها در زمانی که تقاضا برای نفت کاهش یافته است.
اهداف پنهان عراق از راه‌اندازی جاده توسعه
به ادعای اویل پرایس، پروژه "جاده توسعه" توسط ترکیه حمایت می‌شود و قطر و امارات متحده عربی (UAE) به احتمال زیاد به‌عنوان تأمین‌کنندگان مالی در این پروژه مشارکت دارند. این پروژه ابتکاری جسورانه است و برخی از مزایای بالقوه آن عبارتند از تنوع اقتصادی و رشد برای عراق.
این پروژه با اتصال جنوب عراق به ترکیه، به دنبال افزایش رونق اقتصادی و تبدیل کشور به یک مرکز حمل‌ونقل مهم است. پروژه همچنین هدف دارد تا وابستگی عراق به صادرات نفت را کاهش دهد که به گفته بانک جهانی، تقریباً تنها منبع ارزی عراق است و در بیشتر سال‌ها بیش از 99 درصد از درآمدهای صادراتی کشور را تشکیل می‌دهد.
نفت حدود 85 درصد از درآمدهای فدرال عراق را تأمین می‌کند و تقریباً 42 درصد از تولید ناخالص داخلی عراق را شامل می‌شود. از آنجایی که بودجه دولت عراق به‌شدت به درآمدهای نفتی وابسته است، نوسانات قیمت نفت می‌تواند منجر به تغییرات قابل توجهی در بودجه شده و بر هزینه‌های عمومی در زمینه‌های زیرساختی، بهداشت، آموزش و خدمات اجتماعی تأثیر بگذارد. این وابستگی باعث می‌شود که اقتصاد عراق در برابر نوسانات قیمت نفت آسیب پذیرتر باشد.
عراق امیدوار است که از این پروژه برای پیشی گرفتن از کاهش تقاضا برای نفت در آینده استفاده کند. آژانس بین‌المللی انرژی گزارش داده است: "تقاضای جهانی نفت در دهه‌های آینده سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رود کاهش خواهد یافت. با ادامه گسترش استفاده از خودروهای برقی و در شرایطی که سوخت‌های زیستی و هیدروژن نیاز به نفت در صنعت هوانوردی و کشتیرانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مصرف طلای سیاه به شکلی ناخودآگاه کاهش خواهد یافت."
از همین رو آژانس پیش‌بینی کرده است که تقاضای نفت تا سال 2030 به اوج خود خواهد رسید. دومین گزاره همکاری منطقه‌ای است. پروژه «جاده توسعه» شامل ذینفعانی مانند ترکیه، قطر و امارات است و به‌طور ایده‌آل باید موجب همگرایی اقتصادی منطقه‌ای، همکاری و وابستگی اقتصادی متقابل شود، هرچند که ممکن است تنش‌هایی بین طرف‌ها وجود داشته باشد. برای مثال، امارات ممکن است بندر جدید الفاو را به‌عنوان رقیب برای هفت بندر اصلی خود در نظر بگیرد و کویت نیز ممکن است هر تلاشی برای تهدید بندر مبارک کبیر خود را که در جزیره بوبیان در حال ساخت است، رد کند.
در این میان ایران، نیز احتمالا این پروژه را به‌عنوان رقیب برای سه بندر مهم خود، یعنی چابهار، بندر عباس و بندر امام خمینی در نظر خواهد گرفت. تهران ممکن است با استفاده از متحدان خود در بغداد، این پروژه را از طریق فرآیند سیاسی متوقف کند.
