زادبوم مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی در آستانه خداحافظی
انتقاد تند نمایندگان هرمزگان از عملکرد ضعیف مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی پارسیان/ از جهش به سقوط ، میراث تلخ زادبوم برای منطقه ویژه پارسیان/ زادبوم در غیاب تخصص پارسیان درآستانه فروپاشی اقتصادی
حذف مدیران ناکارآمد در استان هرمزگان از اولویت های نمایندگان مجلس و استاندار است.
آخرين التیماتوم مجمع نمایندگان استان هرمزگان به‌اتابک وزیر صنعت و معدن و تجارت درخصوص حمید زادبوم مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی پارسیان که ضربه‌ای مهلک به قلب اقتصادی پارسیان در استان هرمزگان زدند خواستار تغییر شده‌اند
نمایندگان استان هرمزگان طی نامه‌ای خطاب به وزیر صمت تاکید کردند: منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی‌بر پارسیان، که در سال‌های اخیر بارقه‌ای از توسعه را در غرب هرمزگان رقم زده بود، اکنون با مدیریتی ناکارآمد و تصمیم‌گیری‌های غیرتخصصی در آستانه سقوطی دوباره قرار گرفته است؛ سقوطی که نه‌تنها پروژه‌های ملی را با خطر مواجه کرده، بلکه هزاران فرصت شغلی را در معرض تهدید قرار داده است
به گزارش خبرنگار آرانیوز در گفتگوی اختصاصی با مجمع نمایندگان استان هرمزگان طی نامه‌ای به محمد اتابک وزیر صنعت، معدن و تجارت، نسبت به رکود شدید در اجرای پروژه‌های منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی‌بر پارسیان هشدار داده و با اشاره به عملکرد ضعیف مدیریت جدید این منطقه، تأکید کردند که بی‌تدبیری، عدم تخصص، غیبت‌های مکرر، و تصمیمات ناهماهنگ طی ماه‌های گذشته، موجب توقف پروژه‌های زیرساختی، سرگردانی سرمایه‌گذاران، و از بین رفتن بیش از ۱۵۰۰ فرصت شغلی شده است. نمایندگان همچنین خواستار بازنگری فوری در روند مدیریتی و احیای مسیر توسعه این طرح ملی شده‌اند.
متن نامه به شرح زیر است؛
بسمـه تعالـی
محضر مقام عالی وزارت صنعت، معدن تجارت
جناب آقای مهندس اتابک
با اهـداء سلام
همانگونه که مستحضرید منطقه‌ی ویژه‌ی اقتصادی صنایع انرژی‌بر پارسیان، به‌عنوان یکی از بزرگترین مناطق ویژه‌ی با ظرفیت صنایع معدنی، پایین دستی و زنجیره تامین پتروشیمی برای اولین بار در منطقه غرب هرمزگان و شهرستان پارسیان توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت و ذیل سازمان ایمیدرو تعریف شده است. منطقه ای که پس از تعطیلی قریب به 15 سال در خلال سال¬های 1384 تا پایان 1399، خوشبختانه از ابتدای سال 1400 تا نیمه سال 1403 در آستانه‌ی شکل‌گیری و جهش کم نظیر شد، که این مهم مسلما نقش موثری در تحول ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، ایجاد اشتغال پایدار، افزایش جمعیت، احداث زیرساخت‌ها و ایجاد تسهیلات لازم برای فعالیت در حوزه‌های مختلف، در منطقه و کشور داشته و نقش آفرینی خواهد کرد.
اما متاسفانه از نیمه دوم سال 1403 در هشت ماهه اخیر و از ابتدای استقرار دولت چهاردهم و انتصاب آقای زادبوم به عنوان مدیرعامل این منطقه، علیرغم تعریف منابع مالی و نیروی انسانی، پروژه‌های مهم زیرساختی آن با رکود شدید روبه رو شده که این مهم موجبات رکود کامل در پروژه های جاری آن، ناامیدی سرمایه گذاران و نیز از همه مهم تر از بین رفتن جایگاه شغلی بیش از 1500 نفر در آن شده است. با عنایت به بررسی¬های کارشناسی صورت گرفته در این مدت، عوامل مختلفی به صورت یکپارچه موجب کاهش و اختلال در فرآیند پیشرفت این منطقه مهم اقتصادی شده است، از جمله:
1. عدم داشتن تجربه مدیریت پروژه
پس از استقرار مدیریت جدید در منطقه ویژه اقتصادی پارسیان؛ به دلیل عدم نگاه درست و جامع ایشان نسبت به مدیریت پروژه¬های عمرانی و عدم توانایی در تصمیم¬گیری و خلق مسیر صحیح در برخورد با مسائل اجرایی، باعث دور شدن منطقه ویژه پارسیان از ماهیت فعالیت خود و مفهوم توسعه زیرساخت¬های آن نسبت به اهداف و تعاریف اولیه‌اش شده است.
به عنوان یک نمونه کوچک، تعلل در تمدید قراردادهای فعلی با پیمانکاران اجرایی مستقر در این منطقه سبب بلاتکلیفی هریک از آنان نسبت به ذینفعان خود در داخل و خارج از منطقه شده و مشکلات عدیده¬ای از قبیل بیمه تامین اجتماعی، تامین سوخت و از همه مهم تر بروز تاخیر و توقف در روند اجرای پروژه های در دست اقدام شده که منجر به ادعاهای مالی در ادامه خواهد شد و علاوه بر اینکه ریسک¬های حین اجراء را افزایش می¬دهد، در نهایت هزینه مضاعف بر دوش این منطقه و نهادهای بالادستی خواهد گذاشت.
جالب توجه آنجاست که در طول ماه¬های گذشته کم¬ترین بازدید میدانی از پروژه¬های جاری توسط مدیریت حاضر جهت کسب میزان پیشرفت و نظارت بر تحقق کیفی اجزاء و اقدامات در حال اجرا صورت پذیرفته و صرفا یکبار با کارشناسان واحد فنی و مهندسی که محور فعالیت های این منطقه را در بر می گیرد جلسه برگزار شده است.
با عنایت به توضیحات فوق و با توجه به اینکه طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر پارسیان از جمله طرح‌های عظیم و ملی کشور بوده که با تدبیر مناسب می¬تواند شاهراه توسعه استان هرمزگان در آینده محسوب شود، در حال حاضر با رکود و عدم پیشرفت قابل ملاحظه‌ای رو به رو بوده است و مجددا آن را به دوران 15 سال ابتدایی خود برده است؛ بدین سبب ضروری است با توجه به ابعاد گسترده این طرح عظیم، با ترسیم مجدد مسیر صحیح و اتخاذ راهبرد مناسب در جهت کاهش فرصت سوزی¬های حادث شده بین عوامل ذینفع، شاهد تسریع در پیشرفت هرچه بیشتر باشیم.
