به گزارش آرانیوز چین یکی از بزرگترین کشورهای جهان است و از بزرگترین اقتصادهای دنیا به شمار میآید. این کشور پس از آمریکا در جایگاه دوم اقتصادی قرار دارد. چین طی مدت کوتاهی توانست در رده اقتصادهای توسعه یافته جهان قرار بگیرد و امروز یکی از بلوکهای قدرت در جهان به شمار میرود.
همچنین امروزه یکی از بزرگترین صادرکنندگان و واردکنندگان جهان است. بر اساس دادههای بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی (GDP) چین در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۷.۹۶ تریلیون دلار اعلام شده است و از زمان اصلاحات اقتصادی این کشور در سال ۱۹۷۸، به طور پیوسته رشد کرده است. این تغییرات به بیرون کشیدن میلیونها نفر از فقر کمک کرد و صنایع مختلف این کشور را در سطح جهانی مطرح ساخت. در این مقاله به بررسی اقتصاد چین و سه صنعت اصلی و پیشران اقتصاد چین خواهیم پرداخت.
اگرچه بخش خدمات در چین نیروی محرکه اصلی اقتصادی آن است، اما صنایع چین نیز از اهمیت ویژهای در رشد اقتصادی این کشور داشتهاند. لازم به ذکر است که پس از آن، بخش تولید و صنعت قرار دارد و کشاورزی نیز در رده سوم است.
بخش خدمات چین سهمی بیش از ۵۴ درصد را از اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۳ به خود اختصاص داده است. این در حالی است که در سال ۲۰۱۳ این بخش کمی بیش از ۴۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل میداد و بنابراین در سالهای اخیر شاهد رشد بخش خدمات در اقتصاد چین بودهایم. ضمناً مصرف کالاها یکی از عوامل اصلی و محرک رشد است و همچنان به تقویت اقتصاد چین کمک میکند. در سال ۲۰۲۳، وزارت اقتصاد چین گزارش داده که ۶۰۶۳ تریلیون دلار درآمد داشته است که نشاندهنده افزایشی ۷.۲ درصدی در یک سال بوده است.
در واقع آنچه اهمیت دارد این است که بخش خدمات قوی در یک کشور، نشانهای از مصرف داخلی سالم در آن کشور است که در چین نیز شاهد یک رشد ۱۰.۱ درصدی طی یک سال ۲۰۲۲-۲۰۲۳ بودهایم. بخش خدمات قوی در یک اقتصاد همچنین نشاندهنده افزایش ثروت سرانه است که به مردم چین امکان میدهد تولیدات خود را مصرف کنند.
گفتنی است که تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۲۲ با نرخ ۳ درصد رشد کرد که نشان از روبه رشد بودن اقتصاد این کشور دارد.
بخش تولید و صنعت چین بیش از ۳۸ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را در سال ۲۰۲۳ به خود اختصاص دادند. با این حال، تولید صنعتی چین در سالهای اخیر روند کاهشی داشته و در مارس ۲۰۲۴ این روند کاهشی به ۴۰۵ درصد رسید.
بخش تولید چین بهعنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی در حال کاهش است. در سال ۲۰۱۳، تولید و صنعت ۴۴.۲ درصد از GDP را تشکیل میدادند. این کاهش احتمالاً به دلیل تغییر چین به سمت اقتصادی مبتنی بر مصرف داخلی است.
چین در عرصه صادرات نیز جایگاه خوبی در بین کشورها دارد. کالاهای تولیدی چین شامل آهن، فولاد، آلومینیوم، منسوجات، سیمان، مواد شیمیایی، اسباببازی، الکترونیک، واگنهای ریلی، کشتیها، هواپیما و بسیاری دیگر از محصولات میشود. چین کالاهای بسیاری را به سراسر جهان از جمله آمریکا صادر میکند. در پایان سال ۲۰۲۲، محصولات الکترونیکی، کامپیوتر و ماشینآلات از جمله برترین کالاهای صادراتی چین بودند.
همچنین کشور چین یک صنعت خودروسازی پویا دارد و بزرگترین تولیدکننده خودرو در جهان است. این کشور در سال ۲۰۲۳ بیش از ۳۰.۱ میلیون خودرو تولید کرد. این در حالی است که آمریکا ۱۰.۶ میلیون و ژاپن بهعنوان سومین تولیدکننده حدود ۹ میلیون خودرو تولید کردند و هند نیز با تولید حدود ۵.۸ میلیون واحد در رتبه بعدی قرار گرفت.
کشاورزی، سومین بخش بزرگ اقتصاد چین را تشکیل میدهد و ۷.۱ درصد از تولید کل کشور را بر اساس GDP در پایان سال ۲۰۲۳ تشکیل میدهد. سهم آن از GDP نسبت به سال ۲۰۱۳ حدود ۸.۹ درصد کاهش یافته است. هرچند این روند کاهشی به اندازه اقتصادهای در حال ظهور آفریقا بالا نیست، اما از سهم ۵.۶ درصدی کشاورزی در تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال ۲۰۲۳ بیشتر است.
براساس دادههای موجود تا سال ۲۰۲۰، چین محصولات کشاورزی بسیاری از جمله ذرت، برنج، گندم، سویا، پنبه، بادامزمینی و سیب تولید میکند. چین همچنین ۶۹ درصد از هلو و شلیل جهان را تولید میکند و در تولید بادامزمینی، برنج و گندم نیز پیشتاز است.
چین علیرغم اینکه یک کشور کمونیستی است، با در پیش گرفتن سیاست درهای باز در اقتصاد از سال ۱۹۷۸، اصلاحات اقتصادی مهمی انجام داد که منجر به رشد قابل توجه اقتصاد این کشور شد. این کشور با پذیرفتن ملزومات بازار آزاد، در سال ۲۰۲۰ فقر شدید را از بین برد و به کشوری با درآمد متوسط رو به بالا تبدیل شد. رشد اقتصادی این کشور نیز عمدتاً به دلیل سرمایهگذاری و تولید بوده است.
اقتصاد چین در سال ۲۰۲۳ به میزان ۵.۲ درصد رشد کرد، که این رشد پس از رکودهای ناشی از همهگیری کرونا رخ داد. همچنین بانک جهانی پیشبینی میکند که اقتصاد چین در سال ۲۰۲۴ با نرخ ۴.۵ درصد رشد کند و انتظار تقاضای ضعیف و تورم پایین را دارد.
چین یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان است. تولید ناخالص داخلی چین، که از سوی بانک جهانی در سال ۲۰۲۲ به مبلغ ۱۷.۹۶ تریلیون دلار گزارش شده است، توسط بخشهای خدمات، تولید و صنعت، و کشاورزی هدایت میشود. چین از زمان باز شدن اقتصادش در سال ۱۹۷۸ رشد زیادی را تجربه کرده و رشد زیادی داشته است.
بزرگترین واردات چین شامل مدارهای مجتمع، نفت خام، طلا، سنگآهن و گاز طبیعی مایع است. این کشور بزرگترین واردکننده این محصولات در مارس ۲۰۲۴ بود.
چین دومین اقتصاد بزرگ جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی است. هزینههای دولت به رشد اقتصادی کشور کمک میکند. هرچند چالشهایی مانند کاهش هزینههای مصرفی و تورم وجود دارد، کارشناسان باور دارند که اقتصاد چین به رشد خود ادامه خواهد داد. این رشد عمدتاً به لطف سه بخش اصلی خدمات، تولید و صنعت و کشاورزی محقق میشود.